علت راه رفتن در خواب؛ علائم، تشخیص و درمان

آیا تابحال برای شما پیش آمده است که در تختخواب خود بخوابید و صبح روز بعد روی کاناپه اتاق نشیمن از خواب بیدار شوید؟ یا شاید باقیمانده خرده تنقلات شب گذشته روی لباس شب شما باقی مانده باشد؟

اگر این تجربه را داشته‌اید، ممکن است جزء 9/6 درصد افرادی باشید که حداقل یکبار راه رفتن در خواب را در طول عمر خود تجربه می‌کنند.

اگرچه شیوع راه رفتن در خواب کودکان به طرز چشمگیری بالاتر است، اما حدود 5/1 درصد از افراد بزرگسال نیز تجربه راه رفتن در خواب بعد از سنین کودکی را داشته‌اند.

راه رفتن در خواب با خواب گردی می‌تواند در اثر مصرف دارو، ژنتیک یا یک بیماری پزشکی ایجاد شود که خواب شما را مختل می‌کند. در این مقاله، ما بررسی می‌کنیم که چرا برخی از افراد در خواب راه می‌روند.

راه رفتن در خواب دقیقا چیست؟

راه رفتن در خواب یک نوع اختلال خواب است که در طی عمیق‌ترین بخش از خواب بدون حرکت سریع چشم (NREM) رخ می‌دهد. به طور معمول، 1 الی 2 ساعت بعد از به خواب رفتن فرد این حالت را تجربه می‌کند.

در طی یک اپیزود راه رفتن در خواب، شما ممکن است بنشینید، راه بروید یا حتی فعالیت‌های معمول را انجام دهید در حالی که کاملا خواب هستید. چشمان شما باز هستند، اما در واقعیت همچنان در وضعیت عمیق خواب قرار دارید.

انجمن روانپزشکی آمریکا راه رفتن در خواب را یک اختلال در نظر نمی‌گیرد مگر این که به قدری تداوم داشته باشد که موجب ناراحتی شما شده و توانایی شما در انجام کارهای روزانه را مختل کند.

چه چیزی باعث راه رفتن در خواب می‌شود؟

همانطور که گفته شد، راه رفتن در خواب در میان کودکان شایع‌تر از افراد بزرگسال است و در سنین نوجوانی از بین می‌رود. اما این روند برای همه یکسان نیست و ممکن است فرد در بزرگسالی نیز راه رفتن در خواب را تجربه کند. اگرچه نادر است، اما برخی راه رفتن در خواب را در سنین بزرگسالی آغاز می‌کنند.

محققان خواب شرایط پزشکی، فعالیت‌ها و مواد متعددی را شناسایی کرده‌اند که گفته می‌شود موجب تحریک اپیزودهای راه رفتن در خواب می‌شوند. همچنین این امکان وجود دارد که تمایل به راه رفتن در خواب را به ارث برده باشید. گاهی اوقات، راه رفتن در خواب در یک خانواده موروثی است.

استرس

ثابت شده است که استرس و اضطراب با خواب شبانه خود در تداخل هستند. برخی از محققان خواب بر این باورند که استرس در طی روز می‌تواند به خواب گردی در شب منجر شود.

مطالعه‌ای بر روی 139 بیمار در یک کلینیک خواب به این نتیجه رسید که یکی از اصلی‌ترین محرک‌های اپیزودهای راه رفتن در خواب تجربه‌های استرس‌زا در طی روز است. اگر می‌خواهید سطح استرس روزانه خود را برای خواب شبانه بهتر کاهش دهید، ممکن است بخواهید تکنیک‌های کاهش استرس مانند موارد زیر را امتحان کنید:

• ورزش منظم
• تمرین ذهن آگاهی
• مصرف کافئین را محدود کنید
• تمرین تنفس انجام دهید
• یوگا را امتحان کنید

بیشتر بخوانید : تاثیر استرس بر خواب چگونه است و نحوه مدیریت آن

کمبود خواب

افرادی که به اندازه کافی نمی‌خوابند بیشتر در معرض راه رفتن در خواب قرار دارند. محققانی که اسکن مغزی افراد با سابقه راه رفتن در خواب را مطالعه کردند، به این نتیجه دست یافتند که کمبود خواب موجب افزایش تعداد اپیزودهای راه رفتن در خواب می‌شود.

میگرن

اگر میگرن مزمن دارید، نسبت به راه رفتن در خواب آسیب‌پذیرتر هستید. در سال 2015، گروهی از دانشمندان خواب 100 بیمار که به طور منظم در خواب راه می‌رفتند را مورد بررسی قرار دادند و به یک ارتباط قوی بین راه رفتن در خواب و سردردهای طولانی به خصوص میگرن دست یافتند.

تب

راه رفتن در خواب با بیماری‌هایی که موجب تب می‌شوند، به خصوص در کودکان در ارتباط است. تب همچنین موجب هراس شبانه می‌شود. هراس یا ترس شبانه یک نوع اختلال خواب است که طی آن فرد جیغ می‌زند، بازوهایش را به هم می‌کوبد یا سعی می‌کند از رویداد ترسناکی که در حین خواب می‌بیند فرار کند.

اختلالات تنفسی

آپنه انسدادی خواب یک اختلال تنفسی است که موجب توقف تنفس برای یک بازه زمانی کوتاه در حین خواب می‌شود. آپنه انسدادی خواب مشکلی فراتر از خروپف است.

در میان دلایل دیگر، آپنه خواب شدید می‌تواند موجب خستگی در طول روز، فشار خون بالا، سکته مغزی و بیماری‌های قلبی شود. اگر به آپنه انسدادی خواب مبتلا هستید، احتمال راه رفتن در خواب در شما بیشتر از افرادی است که به آپنه خواب متوسط دچار هستند.

پیشنهاد می شود هرچه سریعتر نسبت به درمان آپنه خواب اقدام کنید.

گزارش‌های متعددی از راه رفتن در خواب در میان کودکانی که به آسم مبتلا هستند، وجود دارد. آسم می‌تواند منجر به کمبود خواب شود و مصرف داروی مونتلوکاست باعث تحریک راه رفتن در خواب در کودکان می‌شود.

بیماری رفلاکس معده (GERD)

اگر از بیماری رفلاکس معده رنج می‌برید، محتوای موجود در معده ازطریق مری به سمت دهان بازمی‌گردد و همین احساس ناخوشایندی را در شما ایجاد می‌کند. برای بسیاری از افراد، این علائم در شب شدیدتر هستند.

افراد مبتلا به بیماری رفلاکس معده یا سایر اختلالات معده بیشتر در معرض انواع خاصی از اختلالات خواب، ازجمله راه رفتن در خواب قرار دارند. از آنجایی که رفلاکس معده با خواب تداخل دارد، ممکن است موجب خستگی طولانی مدت شده و همین امر فرد را نسبت به اپیزودهای راه رفتن در خواب آسیب‌پذیر می‌کند.

بیشتر بخوانید : چگونه با وجود رفلاکس معده (GERD) بخوابیم؟

بیماری پارکینسون

بیماری پارکینسون یک بیماری عصبی است که بر توانایی بدن در حرکت کردن اثر می‌گذارد. با پیشرفت بیماری، بخش‌های مختلفی از ساقه مغز که کنترل حرکت را بر عهده دارد و نیز بخش‌هایی از مغز که کنترل خواب را برعهده دارند، تحت تاثیر قرار می‌گیرند.

به طور معمول، وقتی در وضعیت خواب REM رویا می‌بینید، مغز شما به صورت موقت برخی از ماهیچه‌های بدن شما را فلج می‌کند تا حین دیدن رویا حرکت نکنید یا به خود آسیب نزنید.

برخی از مطالعات نشان می‌دهند که بیماری پارکینسون مانع از فلج کامل ماهیچه‌ها در حین خواب دیدن می‌شود. این به نوبه خود منجر به راه رفتن در خواب و سایر اختلالات خواب خواهد شد.

سندرم پاهای بی‌قرار

مباحثه‌های زیادی در میان محققان خواب در مورد این که سندرم پای بی‌ قرار موجب راه رفتن در خواب می‌شود یا نه وجود دارد. برخی از مطالعات نشان داده‌اند که افراد مبتلا به سندرم پاهای بی‌قرار بیشتر از دیگران در معرض راه رفتن در خواب قرار ندارند.

مطالعات دیگر ارتباطی را بین راه رفتن در خواب و مصرف داروهایی برای درمان این سندرم ارائه می‌دهند.

مصرف داروهای خاص

برخی از داروهای خواب موجب راه رفتن افراد می‌شوند. از جمله این داروها می‌توان به زولپیدم اشاره کرد که با نام‌های تجاری Ambien و Edluar نیز به فروش می‌رسد.

سایر داروهای مرتبط با راه رفتن در خواب عبارتند از:

• سدیم اکسی‌بات که برای درمان نارکولپسی استفاده می‌شود
• آگونیست‌های گیرنده بنزودیازپین
• داروهای ضدافسردگی
• داروهای ضد روان‌پریشی که برای درمان بیماری‌های روانی استفاده می‌شوند
• مسدودکننده‌های بتا که برای درمان بیماری‌های قلبی و اضطراب استفاده می‌شوند

چگونه متوجه می‌َشوید که کسی در خواب راه می‌‌رود؟

افرادی که در خواب راه می‌روند معمولا وقتی می‌خواهید توجه آن‌ها را به خود جلب کنید، واکنش نشان نمی‌دهند. همچنین ممکن است نگاهی خیره و دور در چشمان آن‌ها دیده شود. به گفته برخی از کارشناسان، افرادی که در خواب راه می‌روند ممکن است فعالیت‌هایی مانند موارد زیر را در حین خواب انجام دهند:

• غذا خوردن
• صحبت کردن
• تهیه غذا
• ادرار کردن در جاهایی به غیر از دستشویی
• تلاش برای خروج از خانه
• داشتن رابطه جنسی

در اکثر اوقات، افراد در هنگام بیدار شدن اپیزود راه رفتن در خواب را به یاد نمی‌آورند. اگر فردی که در خواب راه می‌رود را از خواب بیدار کنید، ممکن است نسبت به شرایط موجود گیج شوند.

آیا راه رفتن در خواب خطرناک است؟

اگرچه بیشتر اپیزودهای راه رفتن در خواب بدون آسیب و جراحت به اتمام می‌رسند، راه رفتن در خواب می‌تواند بسیار خطرناک باشد. برخی از افراد ممکن است بخواهند رانندگی کنند یا کارهای دیگری را بدون داشتن آگاهی محیطی کامل انجام دهند.

در مطالعه‌ای بر روی 100 بیمار با سابقه راه رفتن در خواب مداوم، 9/57 درصد آسیب دیدند یا در طی یک اپیزود به دیگران آسیب زدند. آسیب‌ها و جراحت‌ها نتیجه تصادف‌هایی مانند افتادن از پله‌ها یا برخورد با دیوار یا مبلمان خانه می‌باشند.

از آنجایی که یک فرد می‌تواند به خود یا دیگران در حین راه رفتن در خواب آسیب برساند، ایده خوبی است که فردی که در خواب راه می‌رود را از خواب بیدار کنید. فقط این کار را به آرامی انجام دهید زیرا ممکن است فرد دچار وحشت شود.

بیشتر بخوانید : چگونه دیگران را از خواب بیدار کنیم؛ روش های صحیح

زمان مراجعه به پزشک در ارتباط با راه رفتن در خواب

بیشتر کودکان با رسیدن به سنین نوجوانی بدون نیاز به درمان خاص از شر راه رفتن در خواب خلاص می‌شوند. با این وجود، اگر راه رفتن در خواب شما تا زمانی که به بزرگسالی نرسیدید شروع نشده است،‌ ممکن است بخواهید برای تشخیص دلایل اصلی این مشکل به دکتر متخصص اختلالات خواب مراجعه کنید.

اگر هرازچندگاهی در خواب راه می‌روید یا اگر راه رفتن در خواب موجب بروز مشکلاتی در کارهای روزانه یا روابط شما شده است، ایده خوبی است که با پزشک مشورت کنید.

تشخیص و درمان راه رفتن در خواب

رایج‌ترین و مرسوم‌ترین روش تشخیص راه رفتن در خواب این است که فرد دیگری شاهد این وضعیت باشد. از آنجایی که بیشتر راه رفتن در خواب در دوران کودکی رخ می‌دهد، والدین افرادی هستند که خواب گردی فرزندان خود را به پزشک گزارش می‌دهند.

اگر پزشک شما در مورد راه رفتن از خواب نگران است، یک مطالعه خواب می‌تواند اطلاعات بیشتری را در اختیار او قرار دهد. در طی یک مطالعه خواب، تیم مراقبت پزشکی سطح اکسیژن خون، امواج مغزی، تنفس و حرکات شما را در حین خواب چک می‌کند.

اگر راه رفتن در خواب شما شدید نباشد، ممکن است بتوانید با کاهش سطح استرس در زندگی روزمره و بهبود عادت‌های خواب از آن جلوگیری کنید. اگر این روش‌ها کارساز نبودند، پزشک داروهایی را برای شما تجویز خواهد کرد.

کلونازپام و دیازپام موجب کاهش راه رفتن در خواب می‌شوند. داروهای ضد افسردگی و بنزودیازپین‌ها نیز ممکن است به کاهش سطح استرس کمک کنند تا شما بتوانید راحت‌تر استراحت کنید.

برای اکثر کودکان، معمولا نیازی به درمان نیست زیرا راه رفتن در خواب اغلب با بالا رفتن سن و رسیدن به سن بلوغ برطرف می‌شود.

کلام آخر

راه رفتن در خواب یک نوع اختلال خواب است که فرد در وضعیت خواب عمیق ، راه می‌رود، صحبت می‌کند یا سایر فعالیت‌های معمول را انجام می‌دهد. راه رفتن در خواب در عمیق‌ترین بخش از سیکل خواب رخ می‌دهد، یعنی معمولا یک یا دو ساعت بعد از به خواب رفتن.

راه رفتن در خواب در میان کودکان نسبت به افراد بزرگسال شایع‌تر است و در سنین نوجوانی معمولا از بین می‌رود. اما این روند برای همه یکسان نیست. راه رفتن در خواب اغلب موروثی است. همچنین می‌تواند در اثر استرس، کمبود خواب، مصرف داروهای خاص، استرس، تب و میگرن ایجاد شود.

اگر احساس می‌کنید که همه راه‌ها را امتحان کرده‌اید و در خوابیدن مشکل دارید، با ما تماس بگیرید.

ما در اورا اسلیپ می‌توانیم با همکاری شما و پزشک متخصص خواب دلیل اصلی مسائل خواب را شناسایی کنیم (فرقی نمی‌کند که حاد است یا مزمن) و یک برنامه شخصی‌سازی شده را مطابق با نیازهای شما ارائه دهیم.

تیم ما همراه با دکتر فریبا معینی پور تخصص لازم برای درمان اختلالات خواب را در اختیار دارد و می‌تواند به شما کمک کند تا به راحتی بخوابید.

منبع : healthline

سوالات متداول